«Χαίρε Πυθαγόρα»
Μετά ήταν κι εκείνο: όταν κάποτε περνούσε τον ποταμό Νέσσο μαζί με πολλούς συντρόφους, τον προσφώνησε, και ο ποταμός, με καθαρή και δυνατή φωνή είπε να τον ακούσουν όλοι: «Χαίρε Πυθαγόρα». Ακόμα σε μια και μόνη ημέρα βρέθηκε, όπως διαβεβαιώνουν σχεδόν όλοι, στο Μεταπόντιο της Ιταλίας και στο Ταυρομένιο της Σικελίας και συνομίλησε από κοινού με τους μαθητές του και στα δύο μέρη, παρ' ότι τα χωρίζουν πάμπολλα μέτρα και από ξηρά και από θάλασσα, που δεν καλύπτονται εύκολα ακόμα και σε πάρα πολλές ημέρες. |
 |
 |
Ακόμα το ότι έδειξε τον χρυσό μηρό του στον Υπερβόρειο Άβαρι, που τον πήρε για τον Απόλλωνα των Υπερβόρειων, του οποίου ιερέας ήταν ο Άβαρις, βεβαιώνοντας έτσι ότι η υπόθεσή του ήταν σωστή και δεν είχε διαψευστεί, είναι πασίγνωστο. Αλλά και μύρια άλλα, πιο υπερφυσικά και θαυμαστά, παραδίδονται, όμοια και ανάλογα, για τον άντρα: προβλέψεις σεισμών αλάθητες, αποτροπές επιδημιών ταχύτατες, καταπαύσεις δυνατών ανέμων και χαλαζόπτωσης άμεσες, γαληνεύσεις κυμάτων σε θάλασσες και ποτάμια για να περάσουν εύκολα οι σύντροφοί του. |
|||
Αυτά παρέλαβαν και ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, ο Επιμενίδης ο Κρητικός, ο Άβαρις ο Υπερβόρειος και έκαναν κι αυτοί παρόμοια πράγματα σε πολλά μέρη. Το αποδεικνύουν τα ποιήματά τους αλλά και τα παρωνύμιά τους, το «κυνηγός ανέμων» του Εμπεδοκλή, το «εξαγνιστής» του Επιμενίδη και το «αιθεροβάτης» του Άβαρι, επειδή καβαλώντας το βέλος που του χάρισε ο Απόλλωνας των Υπερβόρειων διάβαινε ποταμούς και πέλαγα και όλα τα αδιάβατα, περπατώντας, τρόπον τινά, στον αέρα, κάτι που υπέθεσαν μερικοί ότι είχε συμβεί και με τον Πυθαγόρα τότε που μίλησε την ίδια ημέρα στους μαθητές του στο Μεταπόντιο και το Ταυρομένιο. Λέγεται επίσης ότι προέβλεψε ότι θα γίνει σεισμός από το νερό ενός πηγαδιού που δοκίμασε και ότι θα βυθιστεί ένα πλοίο, που έπλεε με ούριο άνεμο. Αυτά ας θεωρηθούν τεκμήρια της ευσέβειάς του. |
||||