Θα μιλήσω στη συνέχεια για τις ασχολίες, που επέβαλε στους μαθητές του κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας. Υπό την καθοδήγησή του λοιπόν έτσι ενεργούσαν όσοι τον ακολουθούσαν. Οι άντρες αυτοί έκαναν τους πρωινούς περιπάτους τους μόνοι τους και σε τέτοιους τόπους, στους οποίους επικρατούσε ηρεμία και κατάλληλη ησυχία, εκεί όπου υπάρχουν ιερά, άλση και ατμόσφαιρα να χαίρεται η καρδιά. Διότι πίστευαν ότι δεν πρέπει να συναντήσουν κανέναν προτού γαληνέψει η ψυχή τους και συγκεντρωθεί το μυαλό τους΄ και τέτοια ησυχία είναι ό,τι πρέπει για το γαλήνεμα της ψυχής. Το να σηκωθούν και να ριχτούν αμέσως μες στον όχλο το έβρισκαν ενοχλητικό. Γι' αυτό όλοι οι Πυθαγόρειοι διάλεγαν πάντα τους πιο ιεροπρεπείς τόπους. Μόνο μετά τον πρωινό περίπατο μπορούσαν να συναντηθούν με τους άλλους, στα ιερά κυρίως ή σε παρόμοια μέρη. Εκμεταλλεύονταν αυτή την ώρα για διδασκαλίες, μαθήσεις και διόρθωση των ηθών.