2 Φεβρουαρίου 1998

 

Ο άνθρωπος λειτουργεί μέσα σε ένα φάσμα ενέργειας. Θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με μία μουσική οκτάβα. Αν παρέμενε συνεχώς σε μία νότα, η ζωή θα ήταν μονότονη, αλλά και κουραστική, εφόσον η κίνηση εξασφαλίζει τη διαδοχική λειτουργία όλων των μυικών, νευρικών, πνευματικών συστημάτων και τη διαδοχική απενεργοποίηση-ξεκούρασή τους. Μέσα στην αιωνιότητα του Σύμπαντος, η σπειροειδής εξέλιξη-μεταβολή διασφαλίζει την ομαλή ανάπτυξη της ζωής. Ανατρέξτε στους παγκόσμιους νόμους και εκεί θα βρείτε τη σοφία. Μην αποζητάς, λοιπόν, τη στασιμότητα σ' ένα συναίσθημα ή κατάσταση, διότι αυτό αντιβαίνει στους νόμους της Αρμονίας. Πρέπει να είσαι έτοιμη να ακολουθείς τις μεταβολές, να ρέεις μέσα στα πράγματα, με τη βεβαιότητα που έχει το ψάρι όταν αφήνεται στα θαλάσσια ρεύματα. Όταν νιώθεις μελαγχολία, μην αναζητάς πάντα κάποια λογική αιτία: μπορεί απλώς να πρέπει να δονηθείς σε μία άλλη «νότα» της παγκόσμιας κλίμακας, ώστε ο οργανισμός σου να χαλαρώσει· απλώς, ζήσε την κάθε στιγμή όπως την αισθάνεσαι, χωρίς να προσπαθείς να εκβιάσεις συναισθήματα· όπως άλλωστε ξέρεις, το συναίσθημα είναι η πιο γνήσια έκφραση της σύνδεσης με την Παγκόσμια Ψυχή.

Μη συνδέεις τα πράγματα που συμβαίνουν μέσα σου με τις αφορμές για την εμφάνισή τους που βρίσκονται έξω. Τα πρόσωπα λειτουργούν ως χημικοί καταλύτες, αλλά δεν πρέπει να χρεώνονται την ευθύνη των αντιδράσεων. Όσα έγιναν αφορούν αποκλειστικά και μοναδικά εσένα – και δεν θα είχαν γίνει αν εσύ ήσουν διαφορετική. Τώρα είσαι διαφορετική, γι' αυτό βλέπεις τα πράγματα να έχουν μεταβληθεί. Η υλοποίηση δεν χρειάζεται να είναι άμεση και ορατή, διότι έχει ήδη ενεργοποιηθεί η ιδιότητα σε πνευματικό επίπεδο: όταν έχει ενεργοποιηθεί η ιδέα, τότε η ύλη δύναται να υπακούσει οποιαδήποτε στιγμή· αν έχει γίνει, για παράδειγμα, η εγκατάσταση του ηλεκτρικού, τότε το να ανάψεις το φως είναι υπόθεση ενός δευτερολέπτου, να πατήσεις απλά το διακόπτη. Η εγκατάσταση, λοιπόν, της ιδέας είναι σημαντική, και δεν κρίνεται από την υλοποίηση σε καθαρά υλικό – γήινο – επίπεδο.

Ο Υιός